San Juan del Sur (deel 2)

San Juan zit vol verrassingen. Wanneer je rustig shirts in een kledingwinkel staat te bekijken, kun je zomaar een schorpioen tegenkomen op één van de kledingstukken. De verkoopsters maken er korte metten mee; gewoon met hun slipper flink erop stampen, alsof het een insect is. Het kraakt.

Al wordt je hier op het strand gezandstraald, in zee is het super leuk. Er is namelijk helemaal niemand! Misschien komt dat omdat het water heel koud is en er veel kwallen zitten, maar daar laat ik me niet door weerhouden. Er zijn namelijk hele hoge golven en ik heb er enorm veel plezier in om erin te duiken en me mee te laten voeren. En omdat er toch niemand is, sta ik mezelf toe hardop te lachen en te gillen. Ik voel me weer 12 en dat is heerlijk!

Om in ons hostel te komen, moet ik een hele enge lange brug over. Er zitten gaten in, hij hangt en wiebelt verschrikkelijk en dan die wind! Als er dan ook nog mensen vanaf de andere kant komen wordt het helemaal leuk, daar is de brug namelijk amper breed genoeg voor. En probeer het maar eens te doen met je armen volgeladen met boodschappen! Echt, ik heb geen adrenalinestoot meer nodig, niks geen bungeejumping, rotsen klimmen of surfen- ik heb hier elke dag mijn eigen avontuurlijke attractie.

Lenneke en zitten in een dorm waar verder niemand anders is, dus ik voel me helemaal thuis. Ik loop de hele tijd rond in mijn ondergoed en ga naar de wc met de deur open. Zo zit ik lekker uitgebreid in ondergoed op de wc, wanneer er opeens 3 jongens de kamer binnen komen. Shitshitshit- what to do? 'Sorry, maar ik voel me hier helemaal thuis!' roep ik. Ondertussen steek ik mijn vingers tussen de kier waar de deur met scharnieren vast zit aan de muur, om zo met mijn vingertoppen de deur dicht te krijgen. Ik faal gigantisch, want ik kom klem te zitten met mijn hand. Natuurlijk vragen ze net op dat moment of ze de deur voor me moeten sluiten. Ik geef aan dat erg op prijs te stellen, maar dat dat niet kan omdat ik klem zit. Ik krijg geen antwoord, volgens mij denken ze dat ik niet goed snik ben. Opeens zie ik voor me hoe ik daar zo (vast)zit, besef hoe hilarisch deze situatie eigenlijk is en barst hardop in lachen uit. Ik word niet goed gewoon; hoe krijg ik dit nou weer voor elkaar? De jongens verlaten de kamer, ik wurm mijn hand los en met een grote grijns verlaat ik de wc.