Het Agnihotra ritueel
Blijf op de hoogte en volg Maaike
07 December 2013 | Peru, Pisac
Vanaf de dag na aankomst neem ik deel aan het ritueel wat in de keuken plaatsvindt. Dit ritueel wordt voor vele dingen gebruikt. Als je bijvoorbeeld een stuk land hebt wat helemaal verpest is door overkweken e.d. en je doet dit ritueel er elke dag, begint na 3 weken de aarde weer tot leven te komen en na 6 weken is de aarde weer super vruchtbaar.
Het gaat als volgt; je hebt koperen piramide nodig om alles in te verbranden. Je hebt wat rijst nodig, maar alleen hele korrels, geen gebroken korrels. En je hebt ghee nodig en bio koeienmest (gedroogd). Dit gooi je bij elkaar en steekt het aan. Zodra zonsop- of ondergang aanbreekt, zing je een bepaalde mantra in hindu.
Vervolgens ga je in meditatie tot de vlam dooft. Tijdens mijn eerste ritueel danst de vlam rond in een spiraal; bijzonder want we zitten in een dichte ruimte zonder wind. Wanneer de vlam dooft, buigt degene die de het aanstak voorover en ademt de rook in. Daarna de volgende persoon en zo verder met de klok mee. Vervolgens ga je weer in meditatie. Wanneer er bijna geen rook meer vanaf komt is het ritueel voorbij.
Ik verwacht dat het naar zal zijn om de rook in te ademen, maar niets is minder waar. Het gaat juist heel makkelijk en ik zuig mijn longen zo vol als ik kan. Wat ik wel lastig vind is het mediteren. Ik kan niet stoppen met denken. 'Auw, mijn rug doet pijn. Hoe kunnen zij er zo kalm bijzitten, hebben ze dan nergens last van? Waarom zijn die oudere dames veel leniger dan ik? Ik wil mijn neus snuiten. Hou nou eens op met denken! Let gewoon op je ademhaling. Hoe lang zou het nog duren? Zouden ze voelen dat ik zo onrustig ben? Oh nee, mijn buik rammelt. Zal ik anders gaan zitten? Nou ophouden hoor, gewoon doorbijten, het went vanzelf. Zijn we al bijna klaar? Blijf nou eens in het moment! Fuck, kramp in mijn voet. Beweegt daar iemand? Gelukkig, ik kan mijn neus gaan snuiten.'
Wanneer ik ze vraag hoe lang het duurde voor zij zolang in zo'n houding konden zitten zonder pijn, beginnen ze te lachen. 'Lang', luidt het eenduidige antwoord.
Nee, het pad naar verlichting gaat niet over rozen.
English version
The ritual
The day after arrival I start taking part in the ritual we do at sunset and sunrise. This ritual is used for many things. For example, if you have a piece of land that is dead because of overgrowing, and you perform the ritual at it, after 3 weeks the earth comes back to life and after 6 weeks it is very fertile again.
It goes like this: you need a pan or something else to burn something in. You burn ghee, rice (but only whole rice, no broken rice) and cow poop. Once it burns you wait until sunset or sunrise and as soon as that starts, you sing the mantra which is in hindu. Then you meditate until the flame is gone. Then you start breathing in the smoke one by one, clockwise. Then you meditate more until there's not much smoke anymore.
Breathing in the smoke goes nice and easy and isn't hard as I expected it to be. The meditation is much harder and I can't stop thinking. 'Ouch, my back hurts. How can they sit so calm? Why are those older ladies much more flexible than I am? I want to blow my nose. Stop thinking! Just breathe. How long will it last? Do they feel I am so restless? Oh no, my stomac is noisy. Are we almost done? Stay in the moment! Fuck, cramp in my feet. Is someone moving? Finally, I can go blow my nose.'
When I ask them how long it took them before they could sit like this without feeling pain, they start to laugh. 'Long', is the answer.
No, the path to enlightenment isn't easy.
More about the ritual here: http://agnihotraindia.wordpress.com/
Het gaat als volgt; je hebt koperen piramide nodig om alles in te verbranden. Je hebt wat rijst nodig, maar alleen hele korrels, geen gebroken korrels. En je hebt ghee nodig en bio koeienmest (gedroogd). Dit gooi je bij elkaar en steekt het aan. Zodra zonsop- of ondergang aanbreekt, zing je een bepaalde mantra in hindu.
Vervolgens ga je in meditatie tot de vlam dooft. Tijdens mijn eerste ritueel danst de vlam rond in een spiraal; bijzonder want we zitten in een dichte ruimte zonder wind. Wanneer de vlam dooft, buigt degene die de het aanstak voorover en ademt de rook in. Daarna de volgende persoon en zo verder met de klok mee. Vervolgens ga je weer in meditatie. Wanneer er bijna geen rook meer vanaf komt is het ritueel voorbij.
Ik verwacht dat het naar zal zijn om de rook in te ademen, maar niets is minder waar. Het gaat juist heel makkelijk en ik zuig mijn longen zo vol als ik kan. Wat ik wel lastig vind is het mediteren. Ik kan niet stoppen met denken. 'Auw, mijn rug doet pijn. Hoe kunnen zij er zo kalm bijzitten, hebben ze dan nergens last van? Waarom zijn die oudere dames veel leniger dan ik? Ik wil mijn neus snuiten. Hou nou eens op met denken! Let gewoon op je ademhaling. Hoe lang zou het nog duren? Zouden ze voelen dat ik zo onrustig ben? Oh nee, mijn buik rammelt. Zal ik anders gaan zitten? Nou ophouden hoor, gewoon doorbijten, het went vanzelf. Zijn we al bijna klaar? Blijf nou eens in het moment! Fuck, kramp in mijn voet. Beweegt daar iemand? Gelukkig, ik kan mijn neus gaan snuiten.'
Wanneer ik ze vraag hoe lang het duurde voor zij zolang in zo'n houding konden zitten zonder pijn, beginnen ze te lachen. 'Lang', luidt het eenduidige antwoord.
Nee, het pad naar verlichting gaat niet over rozen.
English version
The ritual
The day after arrival I start taking part in the ritual we do at sunset and sunrise. This ritual is used for many things. For example, if you have a piece of land that is dead because of overgrowing, and you perform the ritual at it, after 3 weeks the earth comes back to life and after 6 weeks it is very fertile again.
It goes like this: you need a pan or something else to burn something in. You burn ghee, rice (but only whole rice, no broken rice) and cow poop. Once it burns you wait until sunset or sunrise and as soon as that starts, you sing the mantra which is in hindu. Then you meditate until the flame is gone. Then you start breathing in the smoke one by one, clockwise. Then you meditate more until there's not much smoke anymore.
Breathing in the smoke goes nice and easy and isn't hard as I expected it to be. The meditation is much harder and I can't stop thinking. 'Ouch, my back hurts. How can they sit so calm? Why are those older ladies much more flexible than I am? I want to blow my nose. Stop thinking! Just breathe. How long will it last? Do they feel I am so restless? Oh no, my stomac is noisy. Are we almost done? Stay in the moment! Fuck, cramp in my feet. Is someone moving? Finally, I can go blow my nose.'
When I ask them how long it took them before they could sit like this without feeling pain, they start to laugh. 'Long', is the answer.
No, the path to enlightenment isn't easy.
More about the ritual here: http://agnihotraindia.wordpress.com/
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
