Oud zeer
Blijf op de hoogte en volg Maaike
22 December 2013 | Peru, Pisac
Inmiddels ben ik net begonnen aan week 2 van het presence proces. Het presence proces is een proces van 3x 10 weken waarin je dagelijks bepaalde ademhalingsoefeningen doet. Deze oefeningen brengen je niet alleen in het hier en nu, maar zorgen er ook voor dat alles wat geheeld moet worden zich aandient. Bijvoorbeeld in de vorm van dromen, plotselinge emoties die je al jaren niet meer gevoeld hebt, of in situaties die oud zeer oproepen zodat je er eindelijk mee aan de slag kunt.
En het is HEFTIG. Ik doe het nog maar heel kort en toch gebeurt er al van alles. Angsten liggen opeens aan de oppervlakte i.p.v. diep verscholen en ik ervaar letterlijk momenten dat ik niet kan stoppen met trillen van angst. Nu is angst een afweermechanisme tegen oud zeer, dus dat is wat het creeert, zeer wat dichter bij de oppervlakte komt te liggen.
Dromen over alles wat zeer deed/doet droom ik. Vorige week over mijn ex waarover ik een blog schreef, en gisteren over mijn moeder. Over dat ze ziek werd en doodging.
Op het moment dat dat gebeurde, heb ik er geen traan om gelaten. Ook tijdens de begrafenis heb ik niet gehuild. Ik wilde wel maar kon het niet- mijn vader stond vlakbij en ik herleefde de echoes van het verleden, waarin hij me toeschreeuwde 'hou op met dat gejank!' om me vervolgens weer een paar klappen te geven. Nou, dan laat je het wel uit je hoofd. Ik drong mijn tranen terug.
Ik geloof dat ik er maanden later 1x om gehuild heb. Daarna werd het begraven en dat was dat.
In mijn droom voel ik de pijn om het verlies van mijn moeder. Een enorm verdriet om de moeder die weliswaar goed voor mij zorgde betreffende voedsel, kleding en netjes elke week mijn bed verschoonde, maar die er niet voor me was. Met wie ik nooit een band heb gevoeld, bij wie ik niet terecht kon.
In mijn droom ervaar ik het schuldgevoel wat ik als kind een tijd ervoer. Het gevoel tekort te schieten, een slecht kind te zijn. Onterecht, maar dat gevoel zit blijkbaar ergens in mij opgeslagen. Ik ervaar hoeveel ik eigenlijk van haar houd, iets wat ik jarenlang heb weggestopt, en hoeveel pijn het doet. Zo verschrikkelijk veel pijn, zo diep.
Huilend word ik wakker, mijn lichaam volledig verkrampt. En ik huil, ik huil totdat ik leeg ben.
English version
Old pain
By now I have started with week 2 of the presence process. The presence process is a 3x 10 weeks process in which you'll do daily breathing exercises. These exercises don't only bring you in the 'here and now' but they also make sure that everything that needs to be healed, comes up. Maybe in the form of dreams, sudden emotions, or in situations that bring up old pain.
And it is HEAVY. I have just started this process and yetl, so many things are already happening. Fears suddenly lay on the surface instead of being hidden deep down and I literally experience moments in which I can't stop shaking from fear. Since fear is a defense mechanism against old pain, it shows how my pain comes closer to the surface. Dreams about everything that hurt or hurts I dream. Last week about my ex, who I wrote a blog about, and yesterday about my mother. About how she got ill and died.
At the moment that that happened, I didn't cry a tear about it. Neither did I at her funeral. I wanted to, but couldn't- my dad was standing close to me and I heard the echo's from the past, in which he would scream 'stop crying!' and then hit me again. Well, that's enough reason not to cry. I hold my tears back.
I believe that months later I cried about my mother's dead once- after that I buried it and that was it.
In my dream I feel the pain of losing my mother. An enormous grief about the mother who took good care of me in terms of food, clothes and changing my bed sheets every week, but who was never there for me. With who I never felt a connection, who I could never go to.
In my dream I experience the guilt that I felt for a while when I was a kid. The feeling of not being good enough, of being a bad kid. Unreasonable, but the feeling obviously is stored somewhere in my body.
I experience how much I love her, a feeling that I buried for many years, and how much it hurts. So much pain, so deep.
I wake up crying, my body is completely cramped. And I cry, I cry until I am empty.
En het is HEFTIG. Ik doe het nog maar heel kort en toch gebeurt er al van alles. Angsten liggen opeens aan de oppervlakte i.p.v. diep verscholen en ik ervaar letterlijk momenten dat ik niet kan stoppen met trillen van angst. Nu is angst een afweermechanisme tegen oud zeer, dus dat is wat het creeert, zeer wat dichter bij de oppervlakte komt te liggen.
Dromen over alles wat zeer deed/doet droom ik. Vorige week over mijn ex waarover ik een blog schreef, en gisteren over mijn moeder. Over dat ze ziek werd en doodging.
Op het moment dat dat gebeurde, heb ik er geen traan om gelaten. Ook tijdens de begrafenis heb ik niet gehuild. Ik wilde wel maar kon het niet- mijn vader stond vlakbij en ik herleefde de echoes van het verleden, waarin hij me toeschreeuwde 'hou op met dat gejank!' om me vervolgens weer een paar klappen te geven. Nou, dan laat je het wel uit je hoofd. Ik drong mijn tranen terug.
Ik geloof dat ik er maanden later 1x om gehuild heb. Daarna werd het begraven en dat was dat.
In mijn droom voel ik de pijn om het verlies van mijn moeder. Een enorm verdriet om de moeder die weliswaar goed voor mij zorgde betreffende voedsel, kleding en netjes elke week mijn bed verschoonde, maar die er niet voor me was. Met wie ik nooit een band heb gevoeld, bij wie ik niet terecht kon.
In mijn droom ervaar ik het schuldgevoel wat ik als kind een tijd ervoer. Het gevoel tekort te schieten, een slecht kind te zijn. Onterecht, maar dat gevoel zit blijkbaar ergens in mij opgeslagen. Ik ervaar hoeveel ik eigenlijk van haar houd, iets wat ik jarenlang heb weggestopt, en hoeveel pijn het doet. Zo verschrikkelijk veel pijn, zo diep.
Huilend word ik wakker, mijn lichaam volledig verkrampt. En ik huil, ik huil totdat ik leeg ben.
English version
Old pain
By now I have started with week 2 of the presence process. The presence process is a 3x 10 weeks process in which you'll do daily breathing exercises. These exercises don't only bring you in the 'here and now' but they also make sure that everything that needs to be healed, comes up. Maybe in the form of dreams, sudden emotions, or in situations that bring up old pain.
And it is HEAVY. I have just started this process and yetl, so many things are already happening. Fears suddenly lay on the surface instead of being hidden deep down and I literally experience moments in which I can't stop shaking from fear. Since fear is a defense mechanism against old pain, it shows how my pain comes closer to the surface. Dreams about everything that hurt or hurts I dream. Last week about my ex, who I wrote a blog about, and yesterday about my mother. About how she got ill and died.
At the moment that that happened, I didn't cry a tear about it. Neither did I at her funeral. I wanted to, but couldn't- my dad was standing close to me and I heard the echo's from the past, in which he would scream 'stop crying!' and then hit me again. Well, that's enough reason not to cry. I hold my tears back.
I believe that months later I cried about my mother's dead once- after that I buried it and that was it.
In my dream I feel the pain of losing my mother. An enormous grief about the mother who took good care of me in terms of food, clothes and changing my bed sheets every week, but who was never there for me. With who I never felt a connection, who I could never go to.
In my dream I experience the guilt that I felt for a while when I was a kid. The feeling of not being good enough, of being a bad kid. Unreasonable, but the feeling obviously is stored somewhere in my body.
I experience how much I love her, a feeling that I buried for many years, and how much it hurts. So much pain, so deep.
I wake up crying, my body is completely cramped. And I cry, I cry until I am empty.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
