Tegucigalpa

Daar ga ik dan, naar de gevaarlijke hoofdstad van Honduras. Zodra ik uit de bus stap vechten taxichauffeurs om mijn aandacht. Ik kies er eentje uit maar wanneer we naar zijn auto lopen, beginnen de andere chauffeurs tegen hem te schreeuwen en gaan bijna met hem op de vuist. Uiteindelijk blijkt dat hij niet voor een bedrijf werkt en zij wel en dat hij niet hun klanten af mag pakken. Helemaal snappen doe ik het niet, maar ik heb dit eerder zien gebeuren en dus wacht ik af zonder me druk te maken. Uiteindelijk komt een andere chauffeur naar me toe en ik stap in. Onderweg naar mijn hotel (hostels hebben ze hier niet) rijden we over een enorme markt. Het is er een chaos; vieze mensen, rottend fruit, vlees met vliegen, straatkinderen en bovenal stinkt het er verschrikkelijk. Ik kan niet aan de armoede wennen, het blijft ontzettend naar, vooral als je kleine kinderen van soms nog geen 4 jaar aan het werk ziet.

We komen aan bij mijn hotel. Duidelijk een goedkope bedoening, de lakens zijn vies en er staat met permante zwarte stift in grote letters de naam van het hotel op geschreven. Nou ja, we doen het er maar mee. Ik ga naar buiten, op zoek naar eten. Ik neem geen tas mee, stop mijn geld in mijn bh en laat al het andere achter in het hotel. Ik vraag aan een paar mensen waar ik moet zijn om iets te eten en even later sta ik in een winkelcentrum. Overal lopen mannen met enorme geweren en in het midden staat iemand schreeuwend God te verheerlijken. 'Hallelujah!' brult hij. Ik word bang van hem en zou niet verbaasd opgekeken hebben als hij erin gebleven zou zijn - dit kan niet goed zijn voor zijn hart. Het kleine groepje aanhangers lijkt zich er niet aan te storen en er wordt vriendelijk naar me geglimlacht wanneer ik passeer.

Ik zoek een fatsoenlijk restaurant, maar nee hoor, het is weer zover: Macdonalds-Burgerking-Wendy's-Macdonalds. O, en donuts. Vooruit, dan maar weer naar Macdonalds. Ik ben inmiddels 5 kilo aangekomen, dat krijg je als alles gefrituurd is en groenten een luxe zijn. Maar het valt blijkbaar nog mee, ik kwam een Nederlands meisje tegen dat in nog geen 2 maanden tijd 10 kilo was aangekomen hier. Nou, dan hoor je mij niet klagen. Ik wurm me langs een kerel met een geweer en bestel een dubbele cheeseburger.