Granada en Masaya

Na de avontuurlijke dag met de Amerikaanse broers ga ik alleen verder naar Granada, de zoveelste koloniale stad. Van alle koloniale steden/dorpen die ik heb bezocht, vond ik Trinidad in Cuba het mooist. Dat neemt niet weg dat Granada ook erg mooi is. Het hostel waar ik verblijf, La Libertad, is een oud gebouw met prachtige tegels, grote ruimtes met hoge deuren en hoge plafonds. Zelfs de badkamers zijn in stijl, echt geweldig om zo'n mooi oud bad te zien en ik ben verliefd op de kleuren en de tegels. Helaas is het er niet echt schoon. Sommige bedden hebben bed bugs, de badkamers zijn altijd smerig en je moet ook niet verbaasd opkijken als de hond weer op de vloer gescheten heeft.

Toch blijf ik er een week, want gezellig is het er wel en daarnaast mag je gratis naar de sportschool (waar ik overigens alleen maar sta te pingpongen) en krijg je gratis salsa lessen. Aan het einde van elke les moeten we in een cirkel gaan staan en op de mannen hun armen gaan zitten, die ons vervolgens de lucht in tillen. Dit brengt elke avond weer een hoop gekreun van de mannen en luid gekrijs van de vrouwen met zich mee, wat ik best wel hilarisch vind.

De sfeer is gemoedelijk in Granada. Ik kom er talloze Nederlanders tegen die er een restaurant of club hebben geopend. Er is niet zoveel te doen, dus besluit ik een uitstapje te maken naar een kratermeer niet ver van Granada waar ik ga zwemmen, en een andere dag doe ik een dagtrip naar Masaya dat bekend staat om haar grote markten. Er schijnt er een voor toeristen te zijn en eentje voor locals. Eerst bezoek ik de markt voor toeristen, maar die is zo duur dat ik er vrijwel niets koop. Daarna loop ik de stad door en na een minuut of 15 kom ik bij de andere markt. Holy shit! Dit is andere koek; het is enorm groot, kilometers fruit, vlees, vis, huishoudelijke spullen, overal wordt gebarbecued, de rookwalm is niet te harden. Locals zitten er te schaken, straathonden zoeken naar eten en ik word vanuit alle kanten nageroepen en gefloten en meermalen zelfs achtervolgd. Wow, dit vind ik echt heel heftig, ik voel me helemaal niet op mijn gemak en ben blij wanneer ik weer op de terugweg ben.

Omdat er niet zoveel te doen is in Granada en veel mensen in het hostel hangen, besluit ik ze er toe te bewegen om verstoppertje te spelen. In zo'n groot gebouw is dat natuurlijk geweldig. Bijna iedereen doet mee en het is een grappig spektakel, mensen verstoppen zich in kluisjes, onder bedden, achter de bar, in kasten en badkamers en ik ben echt een uur bezig met zoeken.

Ik merk dat ik tijdens mijn verblijf in Granada steeds minder lekker in mijn vel kom te zitten. Het einde van mijn reis nadert en ik verlang terug naar Amsterdam, naar Lola & Binkie, mijn huisje, het Nederlandse eten en de mensen die van me houden. Maar ik moet nog een paar weken en er staan nog wat plekken op mijn lijstje... dus hup, backpack weer op mijn rug, een diepe zucht en voorwaarts naar de boot die mij naar een veelbesproken eiland zal gaan brengen.