Las Penitas en Managua

Vlakbij León is een strand en ik besluit daar een paar dagen te vertoeven. Wanneer ik aankom zakt de moed me een beetje in de schoenen; de hostels zijn niet veel soeps, er zijn amper restaurants en het strand stinkt naar rotte vis. Wel, ik ben er nu toch en dus maak ik er maar het beste van.

Het strand is bijna zwart vanwege de vulkanen in de omgeving en er liggen veel rotsen in zee. Het water is wild en zwemmen is gevaarlijk, dus ik ga niet verder dan tot mijn middel het water in, en word zelfs dan verrast door de enorme kracht van de golven die mij met gemak omver slaan.
Na twee nachten ben ik het er helemaal zat en besluit na het ontbijt richting Managua te vertrekken, om vanuit daar naar Granada te gaan. Zodra ik aan de ontbijttafel ga zitten word ik uitgenodigd door 2 oudere en 1 jongere man om bij hen aan te schuiven. Het blijken 2 Amerikaanse broers te zijn en hun reisgids die hen 10 dagen lang door Nicaragua vervoert, want ze willen hier een stuk grond kopen. Toevallig gaan ze ook naar Managua dus ik vraag of ik met ze mee mag. Dat mag.

Ik verwacht dat ze me er bij Managua uit zullen gooien, maar nee; ik krijg een heuse rondleiding. Eerst gaan we naar het meer van Managua, wat zo enorm vervuild is dat alle krokodillen, schildpadden en weet ik wat al niet meer doodgegaan zijn. Ze zijn begonnen met schoonmaken maar het zal 200 jaar duren voor het daadwerkelijk schoon zal zijn. Hoe wij mensen de aarde naar de filistijnen weten te helpen, ik blijf het bizar vinden.

Na het meer gaan we naar het theater, het 4e grootste theater van Latijns Amerika. Het is gesloten maar wordt speciaal voor ons geopend. We mogen backstage, de kleedkamers in, kantoorruimtes, de ruimtes waar decors geschilderd worden en de theaterzalen waar mensen druk aan het oefenen zijn. Het is een indrukwekkend gebouw, veel marmer, enorme kroonluchters, prachtige vleugels en bijzondere kunst.

Vervolgens nemen ze me mee naar de markt waar ik schrik van de prijzen Qua souvenirs is Nicaragua hartstikke duur! De prijzen zijn gewoon Europees, hoe stom dat ik tot het laatst gewacht heb met souvenirs kopen, omdat ik niet de hele reis wilde sjouwen. Daar baal ik nu wel een beetje van, maar goed, niets aan te doen.
Na de markt word ik mee uit eten genomen naar een duur restaurant. De broers blijken stinkend rijk te zijn; 1 heeft allerlei klassieke auto's en de ander een eigen vliegtuig. Ze hebben een aantal indrukwekkende studies achter de rug en doen van alles, van handel in vastgoed tot het runnen van een biologische boerderij tot het onderwijzen van scheikunde. Ik krijg tijdens het eten nog een lesje algebra, want dat vinden ze belangrijk.

Na het eten denk ik dat het er nu wel op zal zitten, maar ze willen dat ik ook 's avonds wat mee ga drinken en beloven een hotelkamer voor me te regelen. Zo gezegd zo gedaan. De hele avond krijg ik cocktails en nog meer eten voorgeschoteld en uiteindelijk vragen ze of ik hun reisgids wil zijn als ze naar Europa komen, betaald uiteraard. Ja hoor, alsof ik daar nee tegen ga zeggen! Ik eindig in een luxe hotelkamer, en moe maar voldaan val ik in slaap.