Antigua

Ooit de hoofdstad van Guatemala, maar dankzij uitbarstende vulkanen inmiddels geen hoofdstad meer maar een pittoresk dorpje vol ruïnes. Het is hier erg mooi, en 's nachts zie je de gloeiende lava op de toppen van de vulkanen liggen; een bizar maar geweldig gezicht. Je kunt de vulkanen beklimmen en er zelfs op kamperen en je marshmallows roosteren boven de lava, maar dat hou ik voor gezien; ik voel er niet veel voor om 6 uur lang een vulkaan te beklimmen (en dan moet je daarna nog naar beneden, ik bedoel maar). De mensen die wel dapper genoeg zijn, komen zwart van de as weer terug.

Nee, ik gebruik mijn tijd in Antigua niet om vulkanen te beklimmen maar om lekker mijn rust te pakken. Voor het eerst heb ik een hostel met warm water, wat een genot! Ik leg contact met een couchsurfer die in Antigua woont en hij neemt me mee het centrum in, de markten op, restaurants en barretjes in. We eindigen in café Nosé, een geliefde plek hier in Antigua. Ze stoken illegale drank genaamd Mezcal waar je vreselijk dronken van wordt, en dus is iedereen heel vrolijk. Er komt een meisje uit Guatemala stad naar me toe en ze vraagt of ze mijn vriend (dit is de de couchsurfer) mag versieren, want ze vindt hem zo knap. 'Go for it', zeg ik en vanaf dat moment ben ik haar nieuwe beste vriendin.

Er hangen 3 lugubere types aan de bar. 'Gevaarlijke drugsdealers,' zegt mijn nieuwe beste vriendin, 'daar moet je uit de buurt blijven!' Ik bekijk ze nog eens goed. Ze zien er vooral uit alsof ze zelf aan de drugs zitten, ik word niet erg bang van ze. En omdat mijn nieuwe beste vriendin zich op mijn kersverse vriend stort, besluit ik een praatje met ze te maken.
In het begin reageren ze onwillig, maar wanneer ik een verhaal ophang over hoe ik een drugsdealer ben in Amsterdam, komen ze tot leven. Dat leidt tot interessante verhalen over hoe zij het leven ervaren en wat hun zover heeft gebracht, en hoewel ze zich als gangsters gedragen, vind ik ze eigenlijk heel vriendelijk. Toch neem ik geen drankjes van ze aan uit angst dat ze er wat in zullen stoppen.

Na een tijdje worden ze de bar uitgezet (vrij logisch, want ze zitten er hun zelf meegebrachte fles drank te nuttigen) en zeggen tegen mij dat ze buiten op me zullen wachten - en dat als ik er binnen een half uur niet ben, ze zullen vertrekken. Ze doen erg hun best om stoer en onverschillig over te komen terwijl ze dat zeggen. Ik besluit wijselijk om gewoon nog maar een uur in de kroeg te blijven hangen, ze mogen wat mij betreft verder gangsteren zonder mij. Ze kopen een lollie en een pakje fruitkauwgom van een straatverkoper die met zijn mandje snoep de kroeg in wandelt, en wanneer ze met linke tred naar buiten lopen struikelt er eentje over de drempel. Gevaarlijke drugsdealers? Het zijn net kinderen.